آهنربا - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
آهنربا (به انگلیسی Magnet) جسمی است که میدان مغناطیسی ایجاد میکند و برخی فلزات مانند آهن را به خود جذب میکند. هر آهنربا دو ناحیهٔ متمایز به نام «قطب» دارد که در آنها شدت میدان مغناطیسی آهنربا بیشتر از سایر نقاط آن است.